‘You think that the heads of state only have serious conversations, but they actually often begin really with the weather or, ‘I really like your tie.’
Deze komische observatie komt van de voormalig minister van buitenlandse zaken voor de Verenigde Staten, Madeleine Albright. Uit dit citaat zijn twee zaken op te maken. Ten eerste: ook wereld leiders zijn wanneer ze onder elkaar zijn net gewone mensen. Ten tweede: Een goede das is altijd een geschikt gespreksonderwerp.
Vlinderdassen zie je tegenwoordig weinig meer bij wereldleiders. Of het moet bij speciale gelegenheden zijn. Al zijn er uitzonderingen. Zo is Winston Churchill zelden te zien geweest zonder een van zijn vertrouwde vlinderdassen. En ook de ex-premier van België, Elio Di Rupo, is nergens te zien geweest zonder een van zijn opvallende en veelkleurige vlinderdassen.
Vlinderdassen zijn oorspronkelijk altijd gelinkt aan de adel, staatshoofden en de hogere sociale klasse in het algemeen. Opvallend genoeg hebben vlinderdassen daarnaast een succesvolle overstap gemaakt naar de wereld van het entertainment. Ga maar na, ooit een clown gezien zonder vlinderdas? En ook de gemiddelde spelshowhost draagt vlinderdassen. Nou is het bij een clown natuurlijk vooral de overdrijving die tot de keuze voor het dragen van vlinderdassen heeft geleidt. Bij tv presentatoren zijn vlinderdassen gekozen omdat deze feestelijker zijn dan de misschien te zakelijk aandoende stropdas. Cabaretiers dragen vlinderdassen om een combinatie van deze twee argumenten. Zo stond Toon Hermans altijd op het toneel met een van zijn vertrouwde, keurig zwarte, vlinderdassen. Hij noemde ze alleen liefkozend, ‘zijn strikjes’.
Als het tegenwoordig aankomt op gelegenheden waar vlinderdassen niet zozeer een optie als wel een must zijn, dan kijken we naar de meest feestelijke gebeurtenissen als trouwerijen of galafeesten. Wanneer je een uitnodiging ontvangt waar Black Tie op staat, worden mannen geacht vlinderdassen te dragen.
